در سوک کلمه
برسیاهی سکوت نوشتم « قناری »
«قافش» را دریدند تا حنجره ای نباشد
« ..ناری » ماند با دانه های شرابی
«نونش» را بریدند تا رنگین کمان بالش هم نباشد
« .....آری » ماند تنها و بی کس
بر منقار کر کس
عاری از آواز
عاری از پرواز
تنهای تنها
مرتضی مشتاقی - ونکوور
September 2012
No comments:
Post a Comment